دوست دارم

 

به نام خدا

تو را دوست دارم...

به وسعت آ سمانی که...

وسعت نگاه چشمانت نمی تواند ببیند آن را...

صبح

 

به نام خدا

هوای باران زده شهرِ خسته از باران...

فردایی میخواهد آفتابی... 

آن هنگام که روشنایی پدید آید و روز بر شب پیشی گیرد...

شب

 

به نام خدا

نگاهت را به آسمان بینداز...

این صفحه تاریک شب را ببین...

ببین که چگونه ستارگانی مروارید مانند بر کفش نقاشی شده اند...

و چگونه انعکاس این صفحه سیاه رنگ در چشمانت حک شده...

پاییز

 

به نام خدا

پاییز آمد و رفته رفته...
همان درختان سبز و سرزنده درختانی میشوند...
خشک و بی جان...
همان برگ های سبز و شاداب برگ هایی میشوند...